صفحه 49 قرآن کریم - تفسیر آیه 286 سوره بقره

سوره پر ماجرا و پر حکمت بقره با این جمله پایان می پذیرد:

خداوندا! تویی مولا و یاور و تکیه گاه ما. حال که مولا و پشتوانه ای چون تو داریم, پس یاریمان کن تا بر قوم کفر پیشه چیره شویم.

انت مولانا فانصرنا علی القوم الکافرین (بقره ۲۸۶)

خداوند متعال در آیه ۱۰ و ۱۱ سوره محمد(ص) به همین نکته کلیدی اشاره می کنند و می فرمایند:

اینکه در طول تاریخ مومنان پیروزی یافته اند و کفار خواری چشیده اند, بدین سبب است که مومنان را مولایی است به اسم "الله". ولی کفارنه پشتوانه ای دارند و نه یاوری و نه مولایی.

افلم یسیروا فی الارض فینظروا کیف کان عاقبة الذین من قبلهم دمر الله علیهم وللکافرین امثالها (محمد ۱۰)

آیا در زمین سیر نکردند تا ببینند فرجام کسانى که پیش از آنها بودند چگونه شد؟ خدا زیر و رویشان کرد و کافران را نظایر آن خواهد بود.

ذلک بان الله مولی الذین آمنوا وان الکافرین لا مولی لهم (محمد ۱۱)

این بدان سبب است که خدا مولاى کسانى است که ایمان آوردند، ولى کافران را مولایى نیست.

صفحه 48 قرآن کریم - تفسیر آیه 282 سوره بقره

علامه طباطبایی میفرمایند آیات ۲۸۲ و ۲۸۳ سوره بقره, نزدیک به ۲۰ حکم از احکام شرعی را بیان می کند.

به همین خاطر خداوند متعال در انتهای آیه ۲۸۲ بر بندگان خود اظهار منت می کند و می فرماید: 

خداوندی که بر همه چیز آگاه است, این احکام را به شما یاد می دهد.

ویعلمکم الله والله بکل شیء علیم

و خداوند به شما می آموزد و خداوند بر همه چیز آگاه است.

صفحه 47 قرآن کریم - تفسیر آیه 277 سوره بقره

خداوند بندگانی دارد که آنها را اینگونه می ستاید: 

اجرشان نزد پروردگارشان است. دلهایی دارند که نه ترسی آنها را تکان می دهد و نه حزنی به آنها راه دارد.

و علت این بلندمرتبگی شان را دو چیز معرفی می کند:

1⃣ اعتقادی همدوش با تعهد (ایمان)

2⃣ انجام دادن اعمال صالحی همچون:

اقامه نماز جماعت: نماد وحدت و همگامی مسلمین و نشان دهنده ی پیروی از امام عادل

پرداخت زکات: نماد دستگیری از محرومان و مستضعفان

ان الذین آمنوا وعملوا الصالحات واقاموا الصلاة وآتوا الزکاة لهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون (بقره ۲۷۷)

همانا کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده و نماز به پا داشته و زکات دادند، پاداش آنها نزد پروردگارشان است و نه بیمى بر آنهاست و نه غمگین شوند.

صفحه 46 قرآن کریم - تفسیر آیه 274 سوره بقره

*نه ترسی نه حزنی*

عبارت "لا خوف علیهم و لا هم یحزنون" ۱۳ بار در قرآن کریم ذکر شده است.

یکی از موارد آن, درباره کسانی است که آشکارا و پنهانی انفاق می کنند.

الذین ینفقون اموالهم باللیل والنهار سرا وعلانیة فلهم اجرهم عند ربهم ولا خوف علیهم ولا هم یحزنون (بقره ۲۷۴)

کسانى که مالشان را شب و روز، [و] نهان و آشکار، انفاق مى‌کنند پاداش آنها نزد پروردگارشان است و نه بیمى بر آنهاست و نه محزون شوند.

یکی از موارد آن درباره کسانی است که به ربوبیت خداوند متعال اقرار می کنند و در پای این عهد و اقرار خود می ایستند.

ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون(احقاف ۱۳)

محققا کسانى که گفتند: پروردگار ما خداست و استقامت کردند، نه بیمى بر آنهاست و نه غمگین مى‌شوند.

صفحه 45 قرآن کریم - تفسیر آیه 269 سوره بقره

هر که را حکمت عطا کنند, خیر کثیر عطا کرده اند.

 ومن یوت الحکمة فقد اوتی خیرا کثیرا (بقره۲۶۹)

این حکمت چیست که کوثر است و خیر کثیر؟!

صادق آل محمد فرمود: حکمت, معرفت امام است.

حکیم کسی است که امام شناس باشد, امامی که در هر روزگار باید طاعتش ببری و در راهش بکوشی.

المیزان فی تفسیرالقرآن ج۱و۲ ص ۶۱۲

صفحه 44 قرآن کریم - تفسیر آیه 264 سوره بقره

پاسخ به یک شبهه

دیدی بعضی از این بازیگر, بازیکن های خارجی چقد آدم های گلی ان؟! چقدر دست و دل بازن!

اصلا چیزی به اسم خدا و پیغمبر هم حالی شون نیست, ولی به فقیر فقرا و گدا گشنه ها خیلی کمک می کنن.

حالا بعضی ها می گن اینا برا اسم و شهرت این کار رو می کنن. هر چی باشه. مهم اینه که دارن به مردم خدمت می کنن.

جواب خداوند به این شبهه:

اعمال آنهایی که نه به خدا ایمان دارند و نه به قیامت ولی به خاطر اینکه مردم آنها را تحسین کنند  اموالشان راانفاق میکنند, مثل خاکی است که بر سنگی صاف باشد و باران تندی بر آن ببارد. آیا چیزی از این خاک باقی می ماند؟!  کمک کردن های این افراد هم همین گونه پوچ است و نتیجه ای برایشان ندارد.

یا ایها الذین آمنوا لا تبطلوا صدقاتکم بالمن والاذی کالذی ینفق ماله رئاء الناس ولا یومن بالله والیوم الآخر فمثله کمثل صفوان علیه تراب فاصابه وابل فترکه صلدا لا یقدرون علی شیء مما کسبوا والله لا یهدی القوم الکافرین (بقره ۲۶۴)

صفحه 43 قرآن کریم - تفسیر آیه 258 سوره بقره

کی از وظایف اهل ایمان, این است که همچون ابراهیم خلیل الله, با افکار منحط اهل بدعت و دشمنان حق مبارزه کنند.

ابراهیم در برابر نمرود چنان استدلال آورد که او را مات و مبهوت کرد.

فبهت الذی کفر (بقره ۲۵۸)

 پس آنکه کفر ورزیده بود, مات و مبهوت شد.

یکی از بدعتهایی که در سالهای اخیر در دین گذاشته شد این است که عده ای قیام سرخ حسینی را نماد وادادگی در برابر دشمن معرفی کردند.

صفحه 42 قرآن کریم - تفسیر آیه سوره بقره

 *گریزی از قتال نیست!*

پس از مبعوث شدن انبیاء, امتهایشان -با وجود اینکه حق و باطل را می شناختند- دچار اختلاف شدند. عده ای مومن ماندند و عده ای کفر ورزیدند.

ولکن اختلفوا فمنهم من آمن ومنهم من کفر 

ولی با اختلاف ورزیدند, بعضی ایمان آوردند و بعضی کافر شدند.

سپس رسولان الهی به سوی آنها آمدند و با آوردن حجتهای الهی خط بطلانی بر منطق کفر کشیدند.

ولی این به تنهایی کفایت نمی کند و گریزی از قتال نیست! چرا که عده ای لجوج و حق ناپذیر هستند که هیچ درمانی جز شمشیر برایشان نیست.

 ولو شاء الله ما اقتتلوا ولکن الله یفعل ما یرید

اگر خدا می خواست با هم پیکار نمی کردند, ولی خدا آنچه را که می خواهد انجام می دهد.

صفحه 41 قرآن کریم - تفسیر آیه 251 سوره بقره

سپاه کم تعداد طالوت در برابر لشکر پر عده جالوت صف آرایی کرد.

یکی از جوانان لشکر طالوت -که داوود نام داشت- سنگی در قلاب سنگش گذاشت و به سوی جالوت پرتاب کرد. سنگ به پیشانی جالوت خورد و از مرکب افتاد.

خدا به واسطه این مجاهدت, داوود را فرمانروایی بخشید و از حکمت و علم عطا کرد.

قتل داوود جالوت وآتاه الله الملک والحکمة وعلمه مما یشاء (بقره ۲۵۱)

 داود جالوت را بکشت و خداوند او را پادشاهى و حکمت داد و از آنچه مى‌خواست به وى آموخت.

 این داستان قرآنی, پاسخ کوبنده ایست به کسانی که معنویت را جدا از مجاهدت می جویند. چرا که اعطای علم و حکمت الهی به داوود, نتیجه ی حضور در میدان مقاتله و به زیر کشیدن جالوت بود.

صفحه 40 قرآن کریم - تفسیر آیه 247 سوره بقره

 *ولایت فقیه در آیه ۲۴۷ سوره بقره*

بنی اسرائیل به پیامبرشان گفتند: "از خدا بخواه که حاکمی برایمان انتخاب بکند."

خداوند طالوت را برگزید.

ولی بنی اسرائیل باز هم شروع کردند به ایراد گرفتن و چوب لای چرخ گذاشتن که :"ما ثروتنمدان جامعه ایم. پس خدا باید ما را حاکم می کرد!"

پیامبرشان فرمود: طالوت از دو جهت بر شما برتری دارد:

1⃣ علم: عالم به مصالح و مفاسد جامعه است.

2⃣ می تواند جامعه را بر اساس آن مصالح و مفاسدی که تشخیص می دهد به خوبی اداره کند.

 زاده بسطة فی العلم والجسم (بقره ۲۴۷)

او را در دانش و جسم فزونى داده است.

علم و توانایی اداره جامعه, ملاک همیشگی حاکمان الهی است که در دوران غیبت, در "فقیه مدیر مدبر" جمع شده است.