نگاه ها همه بر روی پرده سینما بود.
اکران فیلم شروع شد،
شروع فیلم سقف یک اتاق...
دو دقیقه بعد همچنان سقف اتاق..
سه ،چهار، پنج..
هشت دقیقه اول فیلم فقط سقف اتاق!
صدای همه درآمد.
اغلب حاضران سینما را ترک کردند.
ناگهان دوربین حرکت کرد و آمد پایین وبه جانباز قطع نخاعی خوابیده روی تخت رسید.
زیر نویس فیلم:
این تنها هشت دقیقه از زندگی این جانباز بود و شما طاقت نداشتید...
گاهی فضیلت_جانبازان_از شهدا بیشتراست.
لحظه تحویل سال 96 رسیدیم سوریه، اکثر خانواده های رزمندگان مدافع حرم بودیم
قرار ما تو فرودگاه بود ، کم کم رزمنده ها به استقبال خانواده هاشون اومدن
همه ی خانواده ها که رفتن متوجه شدم چند نفر از مسئولین دارن باهم صحبت میکنن و پریشان هستن
اون طرف هم یک خانم همراه بچه اش منتظر بود
فهمیدم علت بگو مگوی مسئولین ....
گفتن فردا بهش بگیم
وقتی رفتیم حرم حضرت زینب (س) بهش خبر دادن که تو راه فرودگاه شهید شده ...
تحویل سال حرم بی بی ، کربلایی شد
شش روز از جنگ گذشته بود که شهید شد.
خوابش را دیدم .
بغلش کردم و گفتم :
« تا نگی اون دنیا چه خبره رهات نمی کنم!»
گفت:
" فقط یک مطلب میگم اونم اینکه ما شهدا شب های جمعه می ریم خدمت آقا اباعبدالله "
خدایا تو را شکر گزارم که ..توفیق دادی که بین بندگان خالص تو بیایم...بسیجیان را میگویم!
اینان کیستند که چنین بی باک، و چنین جسور،دشمن تو را به خاک مذلت می نشانند و انتقام فاطمه ی زهرا (س)را میگیرند.نه اینان،از خود بی خود شده اند،اینان تو اند و تو اینانی!
اگر اینان بودند کجا بیت وحی دستخوش آتش دیو صفتان می شد؟!اگر اینان بودند کجا زینب (س)... ؟
....اما امروز اینان هستند ...اگر تمامی کفار دست به تیغ بردند اینان می ایستند.جمجمه هایشان را به خدا عاریت داده اند.دندانهایشان را روی هم می فشرند و پاهایشان را محکم بر زمین می کوبند.یعنی ای جهان بدانید تا بسیجی است نمی توانی دست طمع به سوی مملکت امام زمان (ع)دراز کنی !
بعد از عملیات والفجر8 به پادگان دوکوهه برگشتیم. مدتی در آنجا مستقر بودیم که زمزمه ی قبول قطعنامه شنیده شد.
حاجی ما را در صبحگاه جمع کرد ،
وقتی درباره ی پایان جنگ حرف میزد ناراحت بود ، گریه میکرد و میگفت :
خدای متعال سفره ی شهادت را جمع میکند ، شهادت قسمت ما نشد و از قافله شهدا جا ماندیم...
در قرارگاه خاتم الانبیا بودم که خبر شهادت حاج محسن دین شعاری را شنیدم(تیرماه 1366) ، با خودم گفتم دعای حاجی در حق خودش مستجاب شد ...
(راوی:حیدرصادقیان،همرزم شهید)
"والله و بالله ما در برابر این قضیه مسئولیم.به خدا قسم مسئولیت داریم.به خدا قسم غافل هستیم.والله قضیه ای که دل پیغمبر (ص)را امروز خون کرده است،این قضیه است.داستانی که دل حسین بن علی را خون کرده است این قضیه است.شمر هزار و سیصد سال پیش مرد،شمر امروز را بشناس...تلاش ما مسلمین در این زمینه چه بوده است؟بخدا خجالت دارد ما خودمان را مسلمان بدانیم.خودمان را شیعه علی بن ابی طالب بخوانیم ."
...مصطفی هراسان از خواب بیدار شد، ولی دیدم داره می‌خنده
علت رو که سوال کردم، گفت:
خواب دیدم که بالای یک تپه ایستادم
امام زمان (عج) رو دیدم
آقا دست روی شانه‌ام گذاشت و گفت: مصطفی! از تو راضی هستم...
"یه لحظه فکر کنیم ...چقدر امام زمان (عج)از ما راضیه ؟؟؟
آیا کاری کرده اییم که امام زمان (عج)بهمون بگه ازت راضیم؟؟؟"
"این کسی که وصیت می کند آدم ساده ای نیست ،بزرگ ترین مقامات علمی را گذرانده.از زیبا ترین و شدید ترین عشق ها برخوردار شده... و در اوج کمال و دارایی همه چیز خود را رها کرده و به خاطر هدفی مقدس ،زندگی درد آلود و اشکبار و شهادت را قبول کرده است...در این دنیا به کسی احتیاج ندارم .حتی گاه گاهی ازخدای بزرگ نیز چیزی نمی طلبم و احساس احتیاج نمیکنم.گله ای و آرزویی ندارم..."
"به یارى خدا هر شهرى را که توسط اسرائیلی ها محاصره شده، با در محاصره انداختن نیروهاى دشمن,آزاد خواهیم کرد و اسراییل.را.به.سقوط.مىکشانیم! روزى را نزدیک خواهیم نمود که اسراییل چنان بترسد و در فکر این باشد که مبادا از لوله سلاحمان، به جاى گلوله، پاسدار بیرون بیاید. باشد که ما شبانگاهان بر سرشان بریزیم؛ همچون عقابان تیزپروازى که شب و روز برایشان معنا ندارد و باشد آنجایى به هم برسیم که با گرفتن هزاران اسیر از صهیونیستها به جهانیان ثابت کنیم که ما به اتکا به سلاح ایمانمان مىجنگیم؛ نه به اتکاى هواپیما، نه با موشکهاى سام، نه با تانک، نه با توپ، نه با آتش جنگ افزارهایمان..."
سربازان امام زمان (عج)از هیچ چیز جز گناه خویش نمی ترسند.راست گفت آن برادر عزیزی که دیده بانی می کرد:
"اگر انسان از مرگ نترسد دیگر دشمن را بر او تسلطی نیست".
