صفحه 294 قرآن کریم - تفسیر آیه 14 سوره کهف
*توقف ممنوع*
سوره_کهف آیه ۱۴
وَرَبَطنا عَلی قُلُوبِهِم اِذ قاموا فَقَالوا رَبُّنا رَبُّ السَّماواتِ وُ الاَرضِ لَن نَّدعُوَا مِن دُونِهِ اِلٰهاً لَّقَد قُلنا اِذاً شَطَطا
و ما به دلهایشان نیرو و استحکام بخشیدیم، آنگاه که آنان بپا خاستند و (بر خلاف عموم مردم) گفتند: پروردگار ما همان پروردگار آسمان‌ها و زمین است، هرگز جز او (کسی را) به خدایی نخواهیم خواند، چرا که در این صورت حرف خطایی گفته ایم.
تفسیر_و_توضیح
در آیات سوره کهف و همچنین این آیه شریفه، این حقیقت منعکس است که اگر انسان گام های نخستین را در راه خدا بردارد، و برای او قیام کند، کمک و امداد الهی به دنبال او می‌شتابد.
رحمت خدا شامل کسانی می‌شود که در راهش مبارزه کنند؛
وَ الَّذینَ جاهَدوا فِینا لَنَهدِینَّهم سُبُلنا
پیمودن مسیر حق جز با لطف و رحمت خدا میسر نمی‌گردد.
و امداد خدا نیز، در سایه‌ی ایمان به او و حرکت به سمت اوست. و ایمان به تنهایی کافی نیست.
