سوره_یوسف_آیه_۲۳
وَ راوَدَتْهُ الَّتِی هُوَ فِی بَیْتِها عَنْ نَفْسِهِ وَ غَلَّقَتِ الْأَبْوابَ وَ قالَتْ هَیْتَ لَکَ قالَ مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوایَ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ.
و زنى که یوسف در خانه او بود، از یوسف از طریق مراوده و ملایمت، تمناى کام‌گیرى کرد و درها را محکم بست و گفت: براى تو آماده‌ام. یوسف گفت: پناه به خدا که او پروردگار من است و مقام مرا گرامى داشته، قطعاً ستمگران رستگار نمى‌شوند.
تفسیر_و_توضیح
اگر همه ی درها بر روی مجاهد فی سبیل الله بسته باشد, ولی درهای رحمت و عنایت الهی همیشه باز است:
یوسف (ع) وقتی همه ی درهای قصر زلیخا را بسته دید, ناامید نشد و به خدا پناه برد, خدا هم تمام درهای بسته را بر رویش گشود:
وَ غَلَّقَتِ الْأَبْوابَ وَ قالَتْ هَیْتَ لَکَ قالَ مَعاذَ اللَّه
