صفحه 237 قرآن کریم - تفسیر آیه 15 سوره یوسف

 سوره_یوسف_آیه_۱۵

 فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَ أَجْمَعُوا أَنْ یَجْعَلُوهُ فِی غَیابَتِ الْجُبِّ وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ

 پس چون او را با خود بردند وهمگى تصمیم گرفتند که او را در مخفى‌گاه چاه قرار دهند، (تصمیم خود را عملى کردند) وما به او وحى کردیم که در آینده آنها را از این کارشان خبر خواهى داد، در حالى که آنها (تو را) نشناسند.

 تفسیر_و_توضیح

 امدادهای الهی در لحظه های حساس به کمک اولیاء الهی می آید:

1⃣ یوسفِ چاه نشین, از طریق وحی الهی  وعده ی رهایی می گیرد و آرامش می یابد:

 أَوْحَیْنا إِلَیْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ

2⃣ موسی (ع) در لحظه ی نا امید شدن امیدها, از طریق وحی الهی دستورالعمل عبور از نیل را دریافت می کند:

 فَأَوْحَیْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْبَحْرَ (شعراء ۶۳)

 ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﻲ ﻭﺣﻲ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﻋﺼﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺰﻥ.