یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَتُرِیدُونَ أَن تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَیْکُمْ سُلْطَانًا مُّبِینًا
ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ! ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ، ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﻳﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﮕﻴﺮﻳﺪ. ﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ (با این کار) دلیل آشکاری بر ضد خود در پیشگاه خدا قرار دهید؟!
تفسیر_و_توضیح
این آیه به کسانی که ادعای ایمان دارند هشدار می دهد که مبادا مومنان را رها کنند و دست به دامان کفار شوند و آنان را تکیه گاه خود قرار دهند و با آنان رابطه برقرار کنند.
چرا که این کار, یک جرم, قانون شکنی و شرک به خداوند است و با توجه به قانون عدالت پروردگار, موجب استحقاق مجازات شدیدی است که خداوند در باره آن میفرماید:
أَتُرِیدُونَ أَن تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَیْکُمْ سُلْطَانًا مُّبِینًا
ﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ (با این کار) دلیل آشکاری بر ضد خود در پیشگاه خدا قرار دهید؟!
تفسیر نمونه ج۴ ص ۲۳۵