صفحه 257 قرآن کریم - تفسیر آیه 12 سوره ابراهیم
*سرزنش ها گر کند خار مغیلان*
سوره_ابراهیم_آیه_۱۲
وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا آذَیْتُمُونَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ
ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻋﺬﺭ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛﻞ ﻧﻜﻨﻴﻢ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩﻫﺎﻱِ [ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ] ﻣﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﻗﻄﻌﺎً ﺑﺮ ﺁﺯﺍﺭﻱ ﻛﻪ اﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻰﺭﺳﺪ، ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﻣﻰﻭﺭﺯﻳﻢ، ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﻨﻨﺪ.
تفسیر_و_توضیح
پیمودن راه تکامل و نیل به اهداف بلند, مستلزم صبر بر آزارهای دشمنان است:
وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا آذَیْتُمُونَا
در بیابان گر به شوق کعبه زد خواهی قدم
سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور
تنها, کسی می تواند در برابر هجمه های دشمنان استقامت کند که پشتوانه محکمی داشته باشد.
و چه تکیه گاهی مستحکم تر از آفریننده ی آسمانها و زمین؟!
وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ
