صفحه 71 قرآن کریم - تفسیر آیه 160 سوره آل عمران
همه چیز و همه کس در اصل وجود و در تداوم بقاء خود محتاج و فقیر درگاه خدایند و خداوند غنی مطلق و قادر بلا منازع است.
یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ (فاطر ۱۵)
ﺍﻱ ﻣﺮﺩم! ﺷﻤﺎﻳﻴﺪ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ، ﻭ ﻓﻘﻂ ﺧﺪﺍ ﺑﻲ ﻧﻴﺎﺯ ﻭ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
حال که خداوند دارای این قدرت لا یزال است و ما بقی همه ضعیفند و فقیر, پس خداوند هر که را یاری کند پیروز می شود و هر که را به خود رها کند, بی یار و یاور می ماند:
إِن یَنصُرْکُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَکُم
ﺍﮔﺮ ﺧﺪاﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﻨﺪ، ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺮﻩ ﻭ ﻏﺎﻟﺐ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ
وَإِن یَخْذُلْکُمْ فَمَن ذَا الَّذِی یَنصُرُکُم مِّن بَعْدِهِ
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﺩ، ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ؟!
پس کسانی که ادعای ایمان دارند, فقط باید بر خداوند متعال تکیه کنند نه بر دشمنان خدا و کدخدا!
وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُون (آل عمران ۱۶۰)
ﻭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛﻞ ﻛﻨﻨﺪ.
